Bog iz sprave

Deus ex...rudimento.

Primamljiva moć eseja kao žanra počiva na njegovoj fleksibilnosti, na nepostojanju stroge forme koja pogoduje, pre svega, originalnoj refleksivnosti. 

Esej kao oblik ima dugu tradiciju (od antičkih vremena), ali može se reći da renesansu posle renesanse doživljava u XX veku, da bi od druge polovine XX veka postao omiljeni način komuniciranja (sa sobom i drugima) podjednako i književnika i naučnika. Gotovo da nema modernog mislioca, pa ni naučnika, koji postavši poznat i široj, nestručnoj publici, ne počinje da piše eseje. Može se, takođe, pretpostaviti i da je upravo esej jedan od načina sticanja te poznatosti. 

Esej kao svojevrsna mešavina publicističkog, naučnog i književnog stila sadrži upravo najbitnije komponente svakoga, te će stoga biti informativan i zanimljiv, intelektualizovan i promišljen, ali i estetski uobličen.

Things That People Lose

OF COURSE, THAT IS MY LOVE

Love will tap you on a shoulder, and when you turn,
you'll realize it hasn't got a face.
She will hide in your breath,
run down your gut into the stomach
tickling or kicking depending on her mood.
She will spill herself over your skin itching and burning.
You will hear her echoing your voice when you are laughing or weeping,
but you won't hear a word.
She will make you look silly when putting a new hat on,
trying to look important when you are miserable if not in her mercy.
She will torture you in the night forcing you to tell her stories she already knows.
She will be suspicious of your smile and intolerant to your tears
if they are not about her. Love is a tyrant.
She will become one with you only to make sure you really love her.
Love will not stand objections, she will take complaints as insults.
She will call you names if you speak anything but sweet to her.
She will enter your heart freely, without ever asking,
and she will slam the door leaving if anything bores her.
Love gets irritated easily.
She is annoyed by trifles.
Of course, that is my love.

Pokojni Matija Paskal

Na strani sam onih kritičara Luiđija Pirandela koji su njegovom romanu zamerali 'neistinitost', odnosno neubedljivost koja ne bi izdržala proveru svakodnevice koju mi, laskajući joj, nazivamo realnošću.
Radi se, svakako, o datosti, o fizički osvedečenim i utemeljenim pravilima po kojima se naši životi odvijaju, ali nazivati ih realnošću, kada smo svesni koliki se deo našeg mentalnog i duhovnog bića ovim pravilima opire, jeste upravo neistinito.

Ono što zameram Pirandelu se zato nikako ne tiče apsurdnosti ili nemogućnosti u vezi sa događajima kojima se bavi.

Blumsberi grupa

Blumsberi grupa predstavlja retko uticajan i zanimljiv intelektualni krug nastao u Velikoj Britaniji na razmeđu epoha. 

Prirodu i delovanje ove skupine radikalnih mislilaca i umetnika teško je tačno predstaviti bez uvida u istorijske i društvene promene koje potresaju Brtiansku imperiju u prvoj polovini XX veka. Među najvažnijima jesu raspored ekonomskih snaga koji se iz korena menja jer zemljoposedničko plemstvo gubi bogatstvo. Ono prelazi u ruke krupnih kapitalista. Srednja klasa sa ogromnim brojem činovnika i državnih službenika sve više učestvuje u vlasti, siromašenje nižih slojeva je sve veće, a nezaposlenost je ogromna. Engleska prestaje da gospodari svetskom ekonomijom, imperijalizam, naročito nakon nemira u Irskoj i pobede pristalica nezavisnosti, zapada u krizu. 

Britansko društvo guši se u ustajalom vazduhu viktorijanske klime.